Aanvaardingsplicht

De aanvaardingsplicht is het meest gebruikte instrument in het Vlaamse afvalbeleid om de uitgebreide producentenverantwoordelijkheid vorm te geven. Zoals de term aangeeft houdt de aanvaardingsplicht in dat de producent verplicht is de afgedankte producten, die de consument hem aanbiedt, gratis te aanvaarden. Deze terugname verloopt in de praktijk vaak via de eindverkopers (distributie), de recyclageparken en/of andere inzamelpunten. Essentieel is dat de producent die het product op de markt heeft geplaatst de verantwoordelijkheid draagt voor de inzameling en verwerking van zijn producten die in de afvalfase zijn aanbeland.

Gekende inzamelsystemen zoals Recupel voor elektrisch en elektronisch afval en Bebat voor batterijen werden opgericht in het kader van de aanvaardingsplicht. Veelal wordt de aanvaardingsplicht immers door een sector op collectieve wijze ingevuld. Dit is veel efficiënter dan wanneer elke producent zijn eigen inzameling zou organiseren. Wettelijk wordt dit geregeld in een milieubeleidsovereenkomst (MBO) of, vanaf 2019, een aanvaardingsplichtconvenant. Producenten die een eigen systeem verkiezen, kunnen dit op basis van een individueel aanvaardingsplichtplan.

In deze tabel vindt u voor welke afvalstoffen een aanvaardingsplicht is ingesteld.