Met beide voeten in de grond
Van vervuilde grond naar veilige speelplek
Op een verontreinigde grond ravot je beter niet. Dat weten ze ook bij de Vrije Basisschool Wezel. “Enkele jaren geleden kochten we een grond vlak bij de school, maar die bleek vol zware metalen te zitten”, vertelt co-directeur Gunther Wens. “Erop spelen was niet veilig. Dus zat er maar één ding op: saneren!”
Dankzij de sanering kunnen de leerlingen er binnenkort met een gerust hart op spelen. Lees hier het volledige verhaal.
De verborgen erfenis van de droogkuis
Een gezonde grond is de ideale voedingsbodem voor een succesvolle zaak. Maar wat als die bodem na enkele decennia toch niet meer zo proper blijkt te zijn? Zaakvoerder Jo Van Ende van industriële wasserij Van Ende & Roxy ondervond dit aan den lijve: “Mijn grootvader richtte de droogkuis op in 1952. Het tetrachloorethyleen waarmee ze de kleren wasten, belandde gewoon in de grond en sijpelde diep in het grondwater. Pas eind jaren tachtig besefte men dat dit schadelijk was.”
Via het bodemsaneringsfonds Vlabotex kan Jo die historische vervuiling aanpakken. Ontdek hier het volledige verhaal.
Saneren? Natuurlijk!
Verontreinigde grond is vaak een onzichtbaar probleem. In Park De Kiosk in Mol trok de natuur zelf aan de alarmbel. “Berkenbomen stierven één voor één”, vertelt Greet Van Tiggelen, schepen van Natuur en Groen van de gemeente Mol. Een bodemonderzoek liet zien dat er te veel zware metalen in de grond zaten.
De gemeente koos niet voor sanering, maar voor bodemherstel met wilgen en populieren. Ontdek hier hoe deze bomen de grond zuiveren.